Hipervizör

gradient

Bir hipervizör, aynı fiziksel donanım üzerinde sanal makineler oluşturmak ve yönetmek için kullanılan bir yazılım veya donanım aracıdır.

Sınıflandırma

Hipervizörler 3 kategoriye ayrılır:

  1. Özerk. Gerekli tüm sürücüleri içinde barındırır ve altta yatan işletim sisteminden bağımsızdır. En bilinen temsilcileri VmWare ESXi, Citrix XenServer’dır.
  2. Yazılım. Halihazırda çalışan sunucu işletim sisteminin üzerine yazılım olarak kurulur. VirtualBox, VmWare Workstation gibi işletim sistemi seviyesinde donanım kaynakları ile çalışır.
  3. Hibrit. Adından da anlaşılacağı gibi, önceki iki türün bir birleşimidir. İlk kısım CPU ve RAM’i kontrol eder ve ikincisi bir hizmet işletim sistemidir.

Avantajları

Hipervizörler ayrıca iki tür mimariye ayrılır. Monolitik olan, entegre bir sürücü paketine sahip tek bir sistemdir. Mikro çekirdeklere göre daha güçlü ve güvenilirdirler. Ancak, dezavantajları arasında hipervizörün uyumluluk matrisinde herhangi bir donanım bileşeninin bulunmaması, sürücülerin manuel olarak aranmasını gerekli kılar.

Bir mikro çekirdek mimarisi hiper yöneticiyi sürücülerden ayırır.

Avantajları

Kurumsal bir altyapıda sanallaştırma kullanmak aşağıdaki avantajları sunar:

  • Tek bir sunucunun fiziksel kaynaklarını birden fazla sanal makine arasında paylaştırma yeteneği. Sanal makineler hipervizör düzeyinde birbirlerinden izole edilir.
  • Disk alanının konuk işletim sistemlerinin çalışabileceği tek bir sanal havuzda birleştirilmesi.
  • Aşırı abonelik yoluyla donanım kaynaklarının daha verimli kullanılmasına olanak sağlanması.
  • Sanal makinelerin izolasyonu yoluyla bilgi güvenliğinin artırılması. Bunlardan biri tehlikeye girerse veya virüs bulaşırsa, yönetici onu neredeyse anında kapatarak daha fazla tehlikeye girmesini önler.
  • Sanal makineler için tek bir yönetim penceresi.

By using our website, you agree to with the fact that we use cookies.