Sanallaştırma

gradient

Sanallaştırma, donanım uygulamasından soyutlanan ve fiziksel sunucu platformu işlemlerinin birbirinden izole edilmesini sağlayan bir bilgi işlem gücü sağlama yöntemidir.

Sanallaştırma türleri

Bu teknoloji 5 uygulama alanında sınıflandırılabilir:

  1. Platform. Fiziksel donanımı taklit eden bir platformun tam bir sanal kopyasının oluşturulması.
  2. İşletim sistemleri. Birkaç konuk işletim sisteminin bir arada emülasyonu. Burada bu seçeneğin farklı uygulamaları mümkündür. Bunu aşağıda ayrıntılı olarak göreceğiz.
  3. RAM. Farklı kaynaklardan gelen RAM’in tek bir sanal dizide birleştirilmesi. Diğer bir seçenek ise seçilen hizmetler için sabit bir bellek boyutunun izole edilmesidir.
  4. DEPOLAMA. Donanım disk alanının tek bir sanal havuzda birleştirilmesi. Çoğu Kategori A satıcısı blok sanallaştırma olarak adlandırılan bu yaklaşımı kullanır. Başka bir sanallaştırma seçeneği de dağıtılmış depolamadır (DS). Dosya sistemi birden fazla depolama aygıtına dağıtılır ve dosya protokolleri kullanılarak herhangi bir bağlantı noktasından erişilebilir.
  5. VERİ TABANI. Veritabanı sanallaştırması, konumu, türü, yönetim sistemi vb. ne olursa olsun bilgiye birleşik erişim sağlar. Kullanıcılar doğrudan verilerle çalışabilir. Kullanıcılar doğrudan verilerle çalışabilir.
  6. Ağ altyapısı. Ağ kaynaklarının (yazılım ve donanım) tek bir ağda birleştirilmesi.

İşletim sistemi sanallaştırması

  • Donanım. Bu teknoloji hipervizör adı verilen özel bir yazılım bileşenine dayanır. Sunucu açılır açılmaz işletim sistemi önyükleme yapmadan hipervizörden önyükleme başlar. Ayrıca sanal makineleri donanım seviyesinde izole eder. İşlemcinin sanallaştırma teknolojisini desteklemesi bir ön koşuldur. Intel Intel VT’ye sahipken, satıcı AMD AMD-V’ye sahiptir.
  • Yazılım. Özel bir yazılım yardımıyla işletim sisteminde uygulanır. Bu durumda, önce sunucu işletim sistemi yüklenir ve ardından sanal makineler başlatılır. Sanal makineler işletim sistemi seviyesinde izole edilir.
  • Konteyner. İşletim sistemi düzeyinde ve yalnızca özel yazılım birimleriyle çalışır: konteynerler. Yazılım hipervizörü tarafından birbirinden izole edilen tüm gerekli kütüphaneleri içerirler.

Uygulama alanı

Sanallaştırma farklı amaçlar için kullanılır, ana olanları listeleyelim:

  • Sunucu donanımının verimliliğini artırmak. Bir şirket %20-30 yüke sahip bir fiziksel sunucu kullanıyorsa, bu teknoloji ona birkaç sanal sunucu eklemek için kullanılabilir. Sonuç olarak, birden fazla fiziksel sunucu satın almak sanallaştırma lisanslarından çok daha pahalı olacağından, kuruluşun finansal harcamalarında önemli bir azalma olacaktır.
  • Sanal işletim sistemleri ile yöneticiler yeni yazılım ürünleri için izole test alanları oluşturabilir. Kritik bir hata veya sistem arızası durumunda anında işletim sistemi kurtarma sağlayan bir anlık görüntü seçeneği de mevcuttur.
  • Sanal masaüstleri (VDI), koronavirüs salgını nedeniyle birçok şirketin ayrılmaz bir parçası haline geldi. Kullanıcı, herhangi bir bilgisayardan erişilebilen uzak bir masaüstüne sahiptir.
  • Sanal makinelerin hızlı anlık görüntüsü seçeneği de donanım ve çalışan sanal uygulamaları yedeklemek için kullanılır. Anlık görüntü saniyeler içinde oluşturulur ve yine kısa bir süre içinde orijinal duruma geri dönülür. Bu şekilde bir şirket, altyapısındaki kritik düğümlerin yüksek kullanılabilirliğini ve hata toleransını sağlayabilir.
  • Depolama sanallaştırması, disk alanını daha küçük bloklara bölerek yüksek güvenilirlik ve hız sağlar. Bir disk arızası durumunda yeniden oluşturma süreleri de klasik modele göre çok daha kısadır.

By using our website, you agree to with the fact that we use cookies.